Η τενοντίτιδα ή καλύτερα η τενοντοπάθεια λέμε ότι είναι σύνδρομο υπέρχρησης, αυτό
ισχύει για τις περισσότερες ίσως περιπτώσεις, κανονικά η τενοντοπάθεια και όχι η
τενοντίτιδα όπου παραπέμπει σε παρουσία φλεγμονής όπου δεν ισχύει πάντα και αφορά
μια πιο γενική ονομασία στην ουσία ορίζεται σαν πόνο όπου προκαλείται από τον τένοντα
με παρουσία ή μη φλεγμονής.
Στο σώμα μας απαριθμούμε πολλούς μύες άρα και τένοντες, σε κάθε μυ κατά την έκφυση
και την κατάφυση υπάρχει τένοντας. Δεν λειτουργούν όμως όλοι οι τένοντες το ίδιο, είτε
γιατί φορτίζονται από πιο ισχυρούς μύες είτε γιατί έχουν άλλη γωνία φόρτισης.
Ο τένοντας έχει την ιδιότητα να μετατρέπει τον ρόλο του μετατρέποντας ανάλογα τις
φορτίσεις όπου δέχεται το είδος των ινών όπου αποτελείτε. Ένας τένοντας μπορεί να
αποτελείτε από ίνες όπου προσδίδει περισσότερη ελαστικότητα σε εφελκυστικές δυνάμεις
ή από ίνες όπου τον κάνει πιο σκληρό και είναι πιο ανθεκτικός σε μηχανικές πιέσεις
(τριβές) μέσα στο σώμα, αυτό φυσικά θέλει χρόνο.
Όταν για κάποιο λόγο αλλάξει το είδος φόρτισης όποτε δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει
σωστά ο τένοντας και γίνετε για διάρκεια η έντασης όπου δεν έχει συνηθίσει τότε έχουμε
πόνο.
Κατηγοριοποίηση τενοντοπάθειων:

  • Αντιδραστική τενοντοπάθεια (όταν κάποια στιγμή κάνουμε κάτι για διαφορετικό
    από ότι έχει συνηθίσει ο τένοντας και για διάρκεια τόση όπου θα επηρεάσει τον
    τένοντα και θα προκαλέσει πόνο, ο πόνος τότε εμφανίζεται την επόμενη μέρα).
  • Ατελούς αποκατάστασης (όταν στην ουσία έχει περάσει από πολλές αντιδραστικές
    τενοντοπάθειες, δεν έχει γίνει σωστά η αποκατάσταση και έχει εκφυλιστεί ο
    τένοντας ).
  • Πλήρης εκφύλισης του τένοντα.

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

  • Μείωση πόνου (βοηθούν οι ισομετρικές).
  • Ενδυνάμωση του μυός.
  • Επανεκπαίδευση στην απορρόφηση ενεργείας στον τένοντα.
  • Επανεκπαίδευση στην αποδέσμευση ενέργειας στον τένοντα.
  • Να βρεθεί σε όλες τις φάσεις της αποκατάστασης πιο είναι το ιδανικό φορτίο και
    διάρκειας αυτού για βοηθήσουμε τον τένοντα να ανακάμψει και μπει στο νέο
    πρόγραμμα χωρίς να πονέσει.